در
جهان کنونی توسعه به عنوان یکی از بزرگترین عوامل تغییر محیط زیست و به تبع آن
ساخت و ساز که جزو صنایع بزرگ در استحکام نیروی انسانی ( صدها هزار کارگر ساختمانی
و فنون مربوطه )باعث از بین رفتن زمینهای کشاورزی ، فرسایش خاک و آلوده کننده محیط
زیست و به مخاطره انداختن سلامتی و بهداشت مردم است و بر بحران انرژی دامن می زند
. بحرانی که در اواسط دهه 1965 با افزایش میزان آلودگی محیط زیست هشداری به
جهانیان محسوب شد و سبب تشکیل گروههای طرفدار محیط زیست که از حامیان محیط زیست در
جهان بودند گردید و مفهوم گسترده ای تحت عنوان پایداری را پی گیری نمود.